Pogranicze w ogniu to jeden z najlepszych polskich seriali historycznych, które miałem okazję oglądać. Pomimo tego, że od momentu jego produkcji minęło już prawie trzydzieści to nadal ogląda się go z przyjemnością. Czasy dwudziestolecia międzywojennego, czar munduru polskiego żołnierza, walki wywiadów, trzymająca w napięciu akcja i niesamowita gra aktorska. Pogranicze w ogniu to polski serial historyczny, który się nie starzeje i który nadal warto obejrzeć.
Pogranicze w ogniu
Tajemnica sukcesu serialu Pogranicze w ogniu tkwi przede wszystkim w klimacie produkcji. Akcja rozgrywa się przede wszystkim w dwudziestoleciu międzywojennym (od 1917 do 1939 roku). Jedynie w pierwszych odcinkach śledzimy wybuch i przebieg powstania wielkopolskiego, w którym po jednej stronie walczą przyjaciele z dzieciństwa – Cezary Adamski (Cezary Pazura) i Franciszek Relke (Olaf Lubaszenko). W wyniku wyborów życiowych drogi przyjaciół się rozchodzą i już po wojnie Franz Relke zaczyna robić karierę w niemieckim, a Cezary w polskim wywiadzie. To historia konfliktu tej dwójki postaci stanowi główną oś wydarzeń.
Akcja serialu toczy się właśnie wokół wielowątkowej gry obu wywiadów. Czarek i Franz na przestrzeni dwudziestu lat nie spotykają się ze sobą osobiście, jednak każdego z nich nakręca rywalizacja z przyjacielem. W serialu Pogranicze w ogniu dokładne pokazano metody pracy wywiadów wojskowych obu stron: Oddziału II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej i Abwehry w ramach Republiki Weimarskiej (później III Rzeszy). Akcja serialu kończy się 1 września 1939, w dniu wybuchu II wojny światowej. Przez 24 odcinki serialu obserwujemy knucia, werbunki, wcielanie w życie misternych planów, porażki i zwycięstwa. Wszystko podlane dobrym burbonem i humorem.
Równocześnie śledzimy codzienne życie mieszkańców międzywojennej Polski i Niemiec. Wizyty w barze, bijatyki, pijatyki, ale również arystokratyczne rauty, bale, wypady do kasyna i do miejsc z paniami nieciężkich obyczajów. Tak więc Pogranicze w ogniu to dwudziestolecie międzywojenne podane w pełnej palecie barw, które zachwyca, ale równocześnie daje dużo do myślenia. Zdecydowanie warto wrócić do tych pięknych czasów ze szklaneczką czegoś mocniejszego. Również ku przestrodze. Kiedy skończycie serial polecam również lekturę najlepszych polskich książek o dwudziestoleciu międzywojennym.
Pogranicze w ogniu a historia
Wiele z akcji przedstawionych w serialu Pogranicze w ogniu oparta była na prawdziwych wydarzeniach np. działalność wywiadowcza rtm Jerzego Sosnowskiego (w serialu Jerzy Osnowski) w Berlinie, kryzys gdański z 1932 roku, przechwytywanie tajnych korespondencji na linii Berlin-Prusy Wschodnie w ramach Operacji Wózek Jana Żychonia (w serialu pod kryptonimem akcja Wózek). Wiele z innych historii wywiadowczych, pokazanych w serialu, z pewnością mogłaby mieć również miejsce w rzeczywistości, ale z różnych względów nigdy się o nich nie dowiemy. Zakulisowe rozgrywki z francuskim i angielskim wywiadem niektórym mogą sporo powiedzieć o naszych alianckich przyjaciołach i ich podejściu do polityki. Gdybyśmy wtedy byli mądrzejsi o tę wiedzę. Albo inaczej, gdyby naszego wywiadu chciano wówczas słuchać. No cóż, na te pytania nigdy sobie nie odpowiemy.
Pogranicze w ogniu – genialna gra aktorska
Niezwykle ważna w serialu Pogranicze w ogniu jest rola genialnych kreacji aktorskich. Na ekranie mamy prawdziwą plejadę gwiazd. Główne role, jak już wiemy, odgrywają Cezary Pazura i Olaf Lubaszenko, ale przecież Janusz Bukowski, Włodzimierz Adamski, Barbara Sołtysik czy Tomasz Stockinger robią niesamowitą robotę. Nie sposób również wspomnieć o klimatycznych epizodach chociażby Leona Niemczyka czy Zbigniewa Buczkowskiego. Czołówka filmu jest naprawdę wybitna i nie można przejść obok niej obojętnie. Na ekranie cały czas mamy styczność z grą aktorską na najwyższym poziomie. Polskie seriale w ostatnim czasie nas do tego niestety nie przyzwyczaiły. Nawet jak po wielu produkcjach widać, że idziemy w dobrą stronę, to jednak Pogranicze w ogniu to nadal klasa sama w sobie.
